Презентация На Тему Реформы Ивана Грозного
- Годы Правления Ивана Грозного
- Сообщение На Тему Реформы Ивана Грозного
- Реферат На Тему Реформы Ивана Грозного
Презентация на тему: Правление Ивана Грозного (внутренняя политика) Елена Глинская (вторая жена Василия iii, мать Ивана iv) Реформы. May 10, 2012 - Презентация (.ppt.pptx) На тему: Реформы Ивана грозного [Скачать с нашего сервера]. Категория: Презентации Добавил: GOD Теги:.
Россия в царствование Ивана Грозного 1547 – 1584 г. Выполнила студентка группы Т-11 Бакулина Ольга И ван IV Грозный вступил на престол в возрасте трех лет. Семнадцатилетним юношей (1547), он впервые в русской истории венчается на царство и начинает править самостоятельно. В июне того же года грандиозный пожар спалил практически всю Москву; восставшие горожане явились к царю с требованием покарать виновных. Н ачинается самостоятельное правление Ивана IV. Царь и Боярская дума приступили к реформам, призванным сплотить служилое сословие (дворян) и укрепить государство и, прежде всего, его армию. Большое влияние на царя приобрели дворянин Алексей Адашев и священник Сильвестр, которые собрали круг лиц, имевших широкий кругозор во многих государственных вопросах.
Круг этот впоследствии получил название Избранной рады. Было решено допустить к управлению и представителей населения. Н а первом Земском соборе в 1549 г. Иван обещал навести порядок в стране. Он показал боярам, что их власть миновала и теперь бразды правления в его руках.
Главным плодом совещания явился обновлённый Судебник 1477 года, который был не только исправлен, но и дополнен различными грамотами и указами, улучшающими судебные порядки. Уже через год после Земского собора был созван Церковный собор, где зачитали «Царские вопросы», которые были разделены на сто глав. Церковная реформа Грозного касалась монастырского землевладения, и по ней запрещалось приобретать церквям новые земли, а также приписывалось вернуть земли, которые ранее передала монастырям Боярская дума. В 1553 году Иваном Грозным вводится на Руси печатное дело, которое становится новым ремеслом, возглавляемым Иваном Фёдоровым.
Позже появляется типографический станок. Именно в это время царь «повелел устроить в православном граде Москве дом от своей царской казны, где печатному дому строится» Неподалеку от Кремля появилось здание с башней и решетчатыми воротами – Печатный двор.Мастерами печатного дела были знаменитые, хорошо знавшие печатное дело Иван Федоров и Петр Тимофеев. В 1563 они приступили к созданию первой русской печатной книги «Апостол», которая вышла 1 марта 1564 года. Были отменены «кормления», с этих пор население стало платить общегосударственный налог.
Рядом «уставных» царских грамот, данных различным областям, правительство отменяло управление наместников и передавало местное управление и суд в руки старост, избранных посадскими людьми и волостными крестьянами. Избранная рада проводила реформы, рассчитанные на длительный период. Однако Иван 4 стремился к немедленным результатам.
При неразвитом аппарате государственной власти быстрое движение к централизации было возможно лишь при помощи террора. Иван 4 разогнал Раду, что стало первым шагом на пути к опричнине. В этот период (с 1565 по 1572) государство было условно разделено царем на две части: опричнину, куда вошли дворцовые владения, черносошные земли на Севере страны, некоторые центральные и пограничные уезды, и земщину - всю остальную часть страны с Москвой, которая управлялась Боярской думой. Опричнина длилась 8 лет и ее последствия были для страны губительны. Сразу после ее учреждения начался кровавый террор по всей стране.
Кульминацией стал Новгородский погром, в результате которого было убито, по мнению исследователей, 10-15 тыс. Путь централизации через опричнину оказался трагичным для страны. Иван Грозный скончался. Престол перешел к его сыну Федору, отличавшемуся слабым здоровьем. Тем не менее новому царю удалось несколько нормализовать обстановку.
Временное прекращение войн, остановка массовых репрессий благоприятно сказались на развитии страны. В годы правления Федора был отражен последний крупный набег крымских татар на Россию, отвоеваны у шведов русские земли, потерянные во время Ливонской войны. Важным событием стало учреждение в 1589 г. патриаршества в России. http://www.the-submarine.ru/images/topics/photos/m/201176.jpg.
5 слайд После смерти отца 3-летний Иван остался на попечении матери, умершей в 1538, когда ему было 8 лет. Иван рос в обстановке дворцовых переворотов, борьбы за власть враждующих между собой боярских родов Шуйских и Бельских. Убийства, интриги и насилия, окружавшие его, способствовали развитию в нем подозрительности, мстительности и жестокости. Склонность мучить живые существа проявлялась у Ивана уже в детстве, и приближенные одобряли ее.
Одним из сильных впечатлений царя в юности были «великий пожар» и Московское восстание 1547. После убийства одного из Глинских, родственника царя, бунтовщики явились в село Воробьево, где укрылся великий князь, и потребовали выдачи остальных Глинских. С большим трудом удалось уговорить толпу разойтись, убеждая ее, что их в Воробьеве нет. Едва опасность миновала, царь приказал арестовать главных заговорщиков и казнить их.
6 слайд Излюбленной идеей царя, осознанной уже в юности, стала мысль о неограниченной самодержавной власти. 16 января 1547 в Успенском соборе Московского Кремля состоялось торжественное венчание на царство великого князя Ивана IV. На него были возложены знаки царского достоинства: крест Животворящего Древа, бармы и шапка Мономаха. После приобщения Святых Тайн Иван Васильевич был помазан миром.
Царский титул позволял занять существенно иную позицию в дипломатических сношениях с Западной Европой. Великокняжеский титул переводили как «принц» или даже «великий герцог».
Титул же «царь» или совсем не переводили, или переводили как «император». Русский самодержец тем самым вставал вровень с единственным в Европе императором Священной Римской империи. С 1549 вместе с Избранной радой(А. Адашев, митрополит Макарий, А. Курбский, священник Сильвестр) Иван IV провел ряд реформ, направленных на централизацию государства: Земскую реформу Ивана IV, Губную реформу, проведены преобразования в армии, в 1550 принят новый Судебник Ивана IV. В 1549 созван первый Земский собор, в 1551 Стоглавый собор, принявший сборник решений о церковной жизни «Стоглав».
В 1555-56 Иван IV отменил кормления и принял Уложение о службе. 7 слайд В 1550-51 Иван Грозный лично участвовал в Казанских походах. В 1552 была покорена Казань, затем Астраханское ханство(1556), в зависимость от русского царя попали сибирский хан Едигер и Ногаи Большие. В 1553 устанавливаются торговые отношения с Англией. В 1558 Иван IV начал Ливонскую войну за овладение побережьем Балтийского моря. Первоначально военные действия развивались успешно. К 1560 армия Ливонского ордена была окончательно разгромлена, а сам Орден перестал существовать.
Годы Правления Ивана Грозного
Тем временем во внутреннем положении страны произошли серьезные изменения. Около 1560 царь порвал с деятелями Избранной рады и наложил на них различные опалы. Молот ведьм оригинал.
По мнению некоторых историков, Сильвестр и Адашев, понимая, что Ливонская война не сулит России успеха, безуспешно советовали царю пойти на соглашение с противником. В 1563 русские войска овладели Полоцком, в то время крупной литовской крепостью. Царь был особенно горд этой победой, одержанной уже после разрыва с Избранной радой. Однако уже в 1564 Россия потерпела серьезные поражения. Царь стал искать «виноватых», начались опалы и казни.
8 слайд Царь все больше проникался мыслью об установлении личной диктатуры. В 1565 он объявил о введении в стране опричнины. Страна делилась на две части: территории, не вошедшие в опричнину, стали называться земщиной, каждый опричник приносил клятву на верность царю и обязывался не общаться с земскими. Опричники одевались в черную одежду, подобную монашеской. Конные опричники имели особые знаки отличия, к седлам прикреплялись мрачные символы эпохи: метла — чтобы выметать измену, и собачьи головы — чтобы выгрызать измену. С помощью опричников, которые были освобождены от судебной ответственности, Иван IV насильственно конфисковывал боярские вотчины, передавая их дворянам-опричникам.
Казни и опалы сопровождались террором и разбоем среди населения. 9 слайд Крупным событием опричнины был новгородский погром в январе-феврале 1570, поводом к которому послужило подозрение в желании Новгорода перейти к Литве. Царь лично руководил походом. Были разграблены все города по дороге от Москвы до Новгорода. Во время этого похода в декабре 1569 Малюта Скуратов задушил в тверском Отроч монастыре митрополита Филиппа, пытавшегося противостоять царю. Считается, что число жертв в Новгороде, где тогда проживало не более 30 тысяч человек, достигло 10-15 тысяч. Большинство историков считают, что в 1572 царь отменил опричнину.
Свою роль сыграло нашествие на Москву в 1571 крымского хана Девлет-Гирея, которого опричное войско не смогло остановить; были пожжены посады, огонь перекинулся в Китай-город и Кремль. 10 слайд Разделение страны пагубно сказалось на экономике государства. Огромное число земель было разорено и опустошено. В 1581 с целью предотвратить запустение имений царь ввел заповедные лета — временный запрет крестьянам уходить от своих хозяев в Юрьев день, что способствовало утверждению в России крепостнических отношений. Ливонская война завершилась полной неудачей и потерей исконно русских земель. Объективные итоги царствования Иван Грозный мог увидеть уже при жизни: это был провал всех внутри- и внешнеполитических начинаний. С 1578 царь перестал казнить.
Почти в это же время он приказал составить синодики (поминальные списки) казненных и разослать по монастырям вклады на поминовение их душ; в завещании 1579 каялся в содеянном. 12 слайд Точно неизвестно количество жен Ивана Грозного, но, вероятно, он был женат семь раз. Не считая умерших в младенчестве детей, у него было трое сыновей. От первого брака с Анастасией Захарьиной-Юрьевой родилось два сына, Иван и Федор.
Сообщение На Тему Реформы Ивана Грозного
Второй женой была дочь кабардинского князя Мария Темрюковна. Третьей — Марфа Собакина, умершая неожиданно через три недели после свадьбы. По церковным правилам жениться более трех раз запрещалось.
В мае 1572 был созван церковный собор, чтобы разрешить четвертый брак — с Анной Колтовской. Но в том же году она была пострижена в монахини. Пятой женой стала в 1575 Анна Васильчикова, умершая в 1579, шестой, вероятно, Василиса Мелентьева. Последний брак был заключен осенью 1580 с Марией Нагой. 19 ноября 1582 родился третий сын царя — Дмитрий Иванович, погибший в 1591 в Угличе.
14 слайд СУДЕБНИК 1550 Г. Лета 7058 июня царь и великий князь Иван Васильевич всеа Руси с своею братьею и з бояры сесь Судебник уложил: как судити бояром, и околничим, и дворецким, и казначеем, и дьяком, и всяким приказным людем, и по городом намесником, и по волостем волостелем, и тиуном и всяким судьям. Суд царя и великого князя судити боаром, и околничим, и дворецким, и казначеем, и дьяком. А судом не дружыти и не мстити никому, и посулу в суде не имати; також и всякому судье посулов в суде не имати.
Реферат На Тему Реформы Ивана Грозного
А которой боярин, или дворецкой, или казначей, или дьак просудится, а обвинит кого не по суду безхитростно, или список подпишет и правую грамоту1 даст, а обыщется то в правду, и боярину, и дворецкому, и околничему, и казначею, и диаку в том пени нет2; а истцом суд з головы, а взятое отдати. А которой боярин, или дворецкой, или казначей, или дьяк в суде посул возмет и обвинит не по суду3, а обыщется то в правду, и на том боярине, или на дворецком, или на казначеи, или на дьяке взяти исцов иск4, а пошлины царя и великого князя, и езд, и правда, и пересуд, и хоженое, и правой десяток и пожелезное взяти втрое5, а в пене что государь укажет. А которой дьяк список нарядит или дело запишет не по суду, не так, как на суде было, без боярьского, или без дворецкого, или без казначеева ведома, а обыщется то в правду, что он от того посул взял, и на том дьаке взяти перед боярином вполы да кинути его в тюрму. Подьачей, которой запишет не по суду для посула без дьячего приказу, и того подьячего казнити торговою казнью, бита кнутьем. А имати боарину, и дворецкому, и казначею и дьяку в суде от рублевого дела6 на виноватом пошлин, кто будет виноват, ищеа7 или ответчик, и боярину, или дворецкому, или казначею на виноватом одиннатцать денег, а дьяку семь денег, а подьачему две денги; а будет дело выше рубля и ниже рубля, и им имати пошлины по росчету; а болши того им не имати. А возмет боарин, или дворецкой, или казначей, или дьак, или подьячей, или неделщик8 на ком что лишек, и на том взяти втрое.
А хто учнет бита челом на боярина, или на дьяка, или на подьячего, или на неделщика, что взяли на нем сверх пошлин лишек, и обыщется то, что тот солгал, и того жалобника казнити торговою казнью да вкинути в тюрму.